در بررسی مواد قانون مدنی و مراجعه به متون فقهی، گاه با مواردی مواجه می‌شویم که علیرغم برخورداری شخص از حق مالکیت، وی مجاز به اعمال انحاء تصرفات مادی و حقوقی مالکانه در مال خود نمی‌باشد.

 

 

به عنوان مثال بر اساس مواد 793 و 794 ق. م. ، دایره تصرفات مادی و حقوقی راهن به عنوان مالک عین مرهونه، محدود شده است. همچنین بر اساس م 460 ق.م. مشتری بیع شرط با وجود برخورداری از حق مالکیت نسبت به مبیع شرطی، از انجام تصرفات منافی خیار بایع، منع می‌شود.

 

 

علت این ممنوعیت‌ها احتمال از بین رفتن حق مالکیت مالک و وجود حقی برای دیگری در آن مال است.به طور کلی حق مالکیت، حقی مستقر است، اما در برخی موارد خصیصه «استقرار» آن به«تزلزل»تبدیل می‌شود و در این موارد است که با «مالکیت متزلزل» مواجه می‌شویم. این مقاله در صدد شناسایی مفهوم مالکیت متزلزل، اوصاف، عوامل ایجاد و احکام این قسم از حق مالکیت می­باشد.